Page 102 - ÖZ BAKIŞ - İZMİR İl Millî Eğiitm Müdürlüğü Özel Eğitim ve Rehberlik Dergisi - SAYI 2

Öz Bakış

Anne ve Babaların Sınavlara Yükledikleri Anlamlar

Çocuklarımızın eğitim yaşantısına ve sınavlarına ilişkin, olumlu ve olumsuz pek çok düşüncelerimiz
vardır. Diğer yandan ise zaten ergenlik döneminin karmaşasıyla baş etmeye çalışan çocuklarımıza bu
duygularımızı yansıttığımızda onların üzerinde oluşan yoğun baskı ve yüksek beklentiler sınav sürecini
olumsuz etkilemektedir.

Onların bu olumsuz duyguları yoğun yaşamasına ve “Zaten kazanamayacağım, Ben aileme layık
olamayacağım.” gibi olumsuz düşüncelerin oluşturmasına yol açar. Eğer ebeveyn olarak sınava bakış
açımızı, çocuğumuzdan beklentilerimizi ve onun bilgi düzeyini gerçekçi olarak değerlendirebilirsek,
çocuğumuzun kendine yönelik olumsuz çıkarımlarının, düşünce çarpıtmalarının da önüne geçebiliriz.
Sınav sürecinde ulaşılabilir hedefler koymasında ve hedeflerine ulaşmasında kurulacak olan bu denge çok
önemlidir.

↘ Çocukların Kaygısını Arttıran Aile Düşünceleri ve Tutumları

բ “Benim sunabileceğim olanaklar sınırlı, kendisini mutlaka kurtarması gerekiyor.”

բ “Benim yapmak isteyip de yapamadıklarımı çocuğum yapmalı”, “Ben doktor olamadım çocuğum
olmalı", "Ben okuyamadım, çocuğum okumalı."
բ “Ben fabrikatör değilim”, “Ona bırakabileceğim evim, arabam yok ne yaparsa kendisi yapacak.”

բ “Arkadaşlarımızın, akrabalarımızın, komşularımızın çocukları istedikleri okulları kazandılar, benim
çocuğum da kazanmalı”, “Diğerlerinden ne eksiği var?”

բ “Geleceği sınavda başarılı olmasına bağlı”, "Bu sınavda başarılı olursa hayatı kurtulacak”, “Bizim
yaşadıklarımızı yaşamasını istemiyoruz”, “Sınavda başarılı olursa mutlu bir geleceğe sahip olur.”

բ “Bizim zamanımızda imkânlar azdı, şimdi imkânlar çok fazla”, “Başarısız olması kabul edilemez.”
բ “Bütün imkânlarımızı çocuğumuzun başarılı olması için kullandık”, “Saçımızı süpürge ettik”, “Varımızı
yoğumuzu harcadık.”

բ “Çocuğumun başarısı benim başarım demektir”, “Başarısız olursa bunu nasıl açıklarız”, “El âlem ne
der?”

102 | Özel Eğitim ve Rehberlik Dergisi